ค้นหาบล็อกนี้

Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE

Hover Effects

TRUE

Gradient Skin

{fbt_classic_header}

Update News:

latest

เพราะติดหนี้ 15 บาทจึงต้องเกิดเป็นควายเผือกใช้หนี้แรงงานอยู่ 9 ปี

เพราะติดหนี้ 15 บาทจึงต้องเกิดเป็นควายเผือกใช้หนี้แรงงานอยู่ 9 ปี

มีเรื่อง
ที่อยากจะเล่าให้ฟังเพื่อเป็นธรรมทาน เพื่อช่วยป้องกัน ความประมาทในชีวิต และเห็นความโชคดี ที่พบพุทธศาสนา#เรียบเรียงจากคำเทศนา หลวงพ่อจิน เจ้าอาวาสวัดป่าเครือวัลย์


เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ตำบลสะเดา อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ ปัจจุบัน จ.นางรอง ประเทศเขมรเมื่อ 50 กว่าปีก่อน
ปลาอุดมสมบูรณ์มาก ชาวบ้านมักนิยม ทำเป็นปลาตากแห้งไว้กิน ไว้ขายด้วย มีเพื่อนรักสองคนเป็นชาวตำบลสะเดา อำเภอนางรองจังหวัดบุรีรัมย์ เมื่อหมด ฤดูกาลทำนาก็จะไปซื้อปลามาขายต่อ เพื่อเอากำไร ทำอย่างนี้อยู่เสมอ เที่ยวสุดท้ายปรากฏเงินไม่พอ จึงขอยืมเงินเพื่อนที่ไปด้วยกัน 15 บาท แต่หลังจากกลับมาแล้วยังไม่ได้ใช้หนี้
คือ ก็มีเหตุให้เสียชีวิตลง เวลาผ่านไป ประมาณสิบกว่าปี เรื่องราวการตายแล้วเกิด ก็ได้รับการ
เปิดเผยเป็นที่ทราบกันทั่ว ในสมัยนั้น
"เฮ้ย! ไอ้เกลอ.....หยุดไถนามาคุยกัน ก่อน" เด็กน้อยร้องทักทายมาแต่ไกล เขารู้สึกงงมาก แปลกใจจนบรรยาย ไม่ถูกเมื่อมีเด็กน้อยวัย 5 ขวบทักทาย ในขณะที่กำลังไถนาเหมือนเพื่อนสนิท ที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน แม้จะยังงงระคนแปลกใจ แต่เขาก็ต้องปลดควาย หยุดงานไถนา เพื่อมาต้อนรับ แขกแปลกหน้าพ่อลูก เมื่อคุยกันเขาก็ยิ่งรู้สึกงง หนักขึ้นอีก
เหตุที่เด็กน้อยคนนี้รบเร้าพ่อ ให้พามาหาเพื่อนรักในอดีตชาติเพราะ เด็กชายคนนี้จำเรื่องราวในอดีตชาติได้
เหตุผลเดียวคือต้องการนำเงิน 15 บาท ที่เคยติดค้างในชาติที่แล้ว มาคืนเพื่อน เพื่อนก็ยังงงๆอยู่ว่าเป็นหนี้อะไรกัน เพราะไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย แล้ว จะมาเป็นหนี้เป็นสินกันตอนไหน เด็กน้อยก็เลยเท้าความหลังให้ฟังว่า.......
"จำได้ไหม เมื่อก่อนเราไปซื้อปลาตาก แห้งที่เขมรด้วยกัน แต่เงินข้าไม่พอ ก็เลยขอยืมเงินแก 15 บาท แต่ยังไม่ ทันได้ใช้คืนก็ตายลงเสียก่อน"
เมื่อเด็กชายเล่าเท้าความหลัง ก็พอนึกได้ แม้เวลาจะผ่านไปนานเป็น สิบกว่าปีแล้วก็ตาม จึงได้แต่พยักหน้า หงึกๆ แล้วเด็กก็ถามต่อไปอีกว่า........
"จำได้ไหม เมื่อหลายปีมาแล้ว แกมีควายเผือกตัวหนึ่ง ทำงานดีมาก ไม่ว่าจะลากไถหรือเทียมเกวียนแกใช้ งานอยู่ 9 ปี ก็ตายลง แกเสียดายมาก"
ใช่! ที่เด็กเล่ามาถูกต้องหมด ในชีวิตไม่เคยเจอควายตัวไหนดีเท่านี้ มาก่อนเลย แม้ปล่อยไว้ไม่ล่ามเชือก
ก็ไม่เคยมีที่จะไปกิน ข้าวกล้าชาวบ้าน แกจึงรักเหมือนลูกคนหนึ่ง

"ควายเผือกตัวนั้นคือข้านี่แหละ ข้าไม่อยากจะเกิดเป็นควาย ต้องมาทำงานชดใช้หนี้อีกจึงนำเงิน15บาทมาคืน แม้เพื่อนจะปฏิเสธไม่ยอมรับเงิน เพราะคิดว่า 9 ปีที่มาเกิดเป็นควาย ใช้แรงงานแทนเงิน ก็น่าจะเพียงพอแล้ว แต่เด็กก็ไม่ยอมเพราะกลัวต้องเกิดมาเป็นควายเพื่อใช้แรงงานอีก ที่สุดเพื่อความสบายใจของเด็ก จึงจำใจต้องรับ ก่อนกลับก็เลยพาไป กินข้าวที่บ้าน เมื่อเมียสอบถามว่าสามี
พาใครมาทานข้าวที่บ้าน ก็งงซ้ำสอง เมื่อสามีบอกว่าเป็นเพื่อนรัก ในช่วงทานข้าวจึงได้เล่าให้เมียฟัง
อีกรอบ ทำไมตาเฒ่าจึงมีเพื่อนรัก วัยกระเตาะตัวกระเปี๊ยกแค่นี้เพียงไม่นาน เรื่องนี้ก็ถูกเล่าโจษขานไปทั้งตำบล
แม้ชาตินี้จะยากลำบากนักหนา ไม่มีเงินทองจะทำบุญแม้แต่บาทเดียว ก็ตามเถิด ก็ทำบุญอย่างอื่นเอา
 แต่จง จำไว้ว่า "อย่าเป็นหนี้ใครเด็ดขาด" แต่ถ้าจำเป็นต้องมี ก็รีบใช้คืนโดยเร็ว 
แต่ถ้าพอมีอยู่บ้างถึงจะอดมื้อกินมื้อ ก็อย่าละเลยการทำบุญ บุญเท่านั้นที่ จะช่วยให้เราจนชาตินี้เป็นชาติ
สุดท้าย

ดังนั้น จึงขอเชิญชวนชาวพุทธทุกคน ขวนขวายสร้างบุญใหญ่ ด้วยการทอดกฐิน ณ วัดใกล้บ้าน หรือในประเทศที่ท่านอาศัยอยู่ 





ไม่มีความคิดเห็น